Descartes’in “Cogito Ergo Sum”u ile birlikte beden ve ruhun ayrılması sonucunda bilimin hızla ilerlemesi, bireyin bedene yönelik duyumlarının hızla gelişmesine neden olmuştur. Batı medeniyetindeki bu gelişme bireylerin ihtiyaçlarına dönük olarak onları yoga, meditasyon, masaj, bilinçli farkındalık gibi beden-zihin temelli arayışlara yöneltmiştir. Bu konulara artan ilgi beden ve ruhun bütünleşmesine olan ihtiyacın önemini göstermektedir. Batı medeniyetinin arayışı nereye varacaktır? İnsan ruhiyatı neye arzu ve özlem duymaktadır? Peki durum Türkiye’de nasıldır?

Türkiye’de bedensel farkındalık çalışmaları oldukça azdır. Sinir sisteminin vücuttan gelen sinyalleri algıladığı, yorumladığı ve bütünleştirdiği süreç olan iç algı (interoseptif/bedensel farkındalık), ruh sağlığı ve özellikle zihin-vücut müdahaleleri için önemli bir araştırma konusu haline gelmiştir. Bedenin bilinçli ve bilinçsiz seviyelerinde gerçekleşen anlık iç dinamiklerin haritalandırılması, bedensel farkındalığı oluşturmaktadır (Mehling vd., 2018). "Beden ve Benlik", öz bilincin doğası, bedensel farkındalığın doğası ve ikisi arasındaki ilişki üzerine filozoflar ve psikologlar tarafından yapılan çalışmalar mevcuttur. Ele alınan temel sorun, kendimizi nasıl tanıdığımız/tanımladığımızdır (Bermúdez, Marcel ve Eilan, 1995). Bedenin kullanılmasında içsel algının (propriocpetion), duyum ve eylem içindeyken bireyin bedeni ile kurduğu ilişkinin benlik algısındaki yansımalarının olumlu veya olumsuz olarak değerlendirilmesi önem kazanmaktadır. Diğer taraftan medeniyetlerin beşiği ve köprüsü olan coğrafyamızda din ve kadın değişkenleri bağlamında bedensel farkındalıkla kurduğu ilişkinin de araştırılması farklılık olacaktır. Bu projede tüm bu kavramlar, psikoloji ve sanat bütünleştirilerek bir perspektif sağlanacaktır.

Projemizde, üniversite öğrencilerinin bedensel farkındalık düzeyi ile psikolojik belirtileri, benlik algısı ve ayrımcılık tutumları arasındaki ilişkinin ortaya konularak derinlemesine incelenmesi temel amacımızı oluşturmaktadır.